O kadar çok kişi "finali anlamadık açklama yapabilir misin?" diye sordu ki aklımı şaşırdım. Bu kadar 91 Days izleyen var mıydı cidden? :O :O :O  Bir yaz sezonunu da geride bırakmış, kendimizi yeni animelere hazırlamışken, "buçukuncu bölüm" safsatası yüzünden final bölümü bir hafta geciken 91 Days de son bölümünü bu hafta yayımladı. Yayımladı yayımlamasına ama, kimse hiçbir şey anlamadı. Ben önce anladım sandım, meğerse en beter durumdaki benmişim. Sonra bir daha izledim bölümü, hakkında yapılan yorumları okudum da bir eyyorlama yapabilecek konuma geldim. Şu zamana kadar okuduğum en mantıklı açıklama ise şuydu:  " The gunshot brought Nero back to reality, where he realised Angelo was a can of pineapple slices all along." Türkçesi: "Silah atışı Nero'yu yeniden gerçekliğe döndürdü ve sonunda Angelo'nun başından beri bir ananas konservesi olduğunun farkına vardı" Bu kadar güzel bir bir animenin sonunun beli...

Oh be sonunda! Yaz animelerini önermeye başlıyorum. Bahar dönemi animelerini çok erken önermiş, bazı animeler hakkında çok erken karara varmıştım. Bunun en büyük örneği de Kabaneri. İlk üç bölüm aslanlar gibi başlaıp aklımızı aldı. Sonra bir anda pırt diye söndü. Son iki bölümünde biraz hareketlendi. Sonra da bitti zaten anlayacağınız üzre. Yaz animelerinden en beğendiklerimi, içime sinenleri önereceğim şimdi. İçim rahat vallahi. 91 Days lömbür lömbür geldi resmen. Bangır bangır değil, çok gürültü yapmadan, ağır ve vakur bir şekilde geldi. Gerçekten de tanıtımı yapıldığı kadar varmış. İlk bölümde, lamba-ev sahnesini görünce "MAGRITTE BU!" diye haykırdım kendi kendime. Etrafımdakiler pis pis baktı bana. Ama evet, açılış sahnesi ünlü Belçikalı ressam Magritte'e gönderme yapıyor. Daha ilk andan aşık oldum animeye anlayacağınız. Renkler, tam olarak animenin geçtiği 1920'lerin Amerikasını anlatıyor. Soluk. Bezgin. Fabrikalardan dolayı isli. Tam da mass productio...