The Killing Fields, 1984 yapımı, 3 Oscar kazanmış, içimde bir şeylerin gark etmesine (evet evet gark. sesli mesli hem de) sebebiyet vermiş bir film. Eğer Kamboçya hakkında herhangi bir bilgiye sahip değilseniz, (herhangi bir bilgiye sahip olunmaması oldukça normal. Ama "Kamboçya da ne?" diyenlere buradan kocaman bir "Höh!" demek istiyorum.) Efendim, filmimiz aldığı ödülleri sonuna kadar hak ediyor. Bir yandan Khmer Rouge yönetiminin yaptığı katliamları ve isnanların yaşadıkları zorlukları anlatırken bir yandan da kurgusu kusursuz denecek ölçüde güzel bir hikâye anlatılıyor. Çekim açıları ve sembollerle de süslenince, ortaya üzerinden elli yıl geçse de eskimeyecek bir film çıkmış oluyor. İnanın, hem yakın tarihte olmuş bir olayı işlemek, hem bununla iligli mesajlar vermek, hem de filmin kahramanalrının hikayelerini oturtmak o kadar zor bir şey ki! Böyle bir film çekmeye çalıştığımdan dolayı demiyorum, ama tüm izlediğim 25-35 sene öcnesine ait savaş fil...

Bayağı zamandır müzikle ilgili bir şey yazmadığımı fark ettim.  Aslında bu da bir yalan. Gerçeği, bir nevi " Her şeyi de yazmayıvereyim, bana kalsın sadece ben dinleyeyim" tribimden dolayı. Halen öyle yaptığım birkaç grup/müzisyen var. Onlara belki başka bir zaman değinirim. şidmi sıra aslında "80'lerin sonu, 90'ların başında doğan" gençliğin iyi bildiği bir grupta. Çoğu kişi farkında olmadna biliyor bu grubu. Neden mi?  İşte açıklaması: Birkaç sene önce sürekli Dream TV, MTV gibi müzik kanallarında dönüp duran Norveçli elektropop grubu Röyksopp'un What Esle Is There? şarkısını hatırlarsınız. Hani şu çok güzel Norveçli bir ablanın havada süzüldüğü klibe sahip olan şarkı. İşte oradaki ses aslıdna İsveçli grupThe Knife'ın vokalisti Karin Dreijer'e ait. Yalnızca bu da değil, şarkıalrı birçok filmin sountrackinde de bulunuyor. Ama en güzel halini soracak olursanız ne Röyksopp'daki vokal ne de sountrackler; sahne şovları! Ka...

Le Fate Ignoranti, yani Cahil Periler Ferzan Özpetek'in yaşına göre erken gelen başyapıtı. Tabii Cahil Periler'in devamında da son derece güzel filmler çekti ama bu film, işte bu film, yani bu film... Neyse ben bir şey demiyorum siz anlayın. Aslında Freud'e bir baş kaldırış var Özpetek'in filmlerinde. Bunu Serseri Mayınlar'da da görmemiz mümkün. Hani dünyada iki temel içgüdü vardır; seks ve şiddet. Bunu dışıdnakiler de yalandır. Anlayışiına karşı çıkan filmler onunkiler. Bu isyanın, iki insanın birbirini yalnızca soylarının devamı için idtedikleri gerçeğine olan başkaldırının ele alınış biçmi de son derece ilginç bu fimlerde. Neden mi? Çünkü Le Fate Ignortani'de artık başımıza kakıla kakıla anlatıldığı gibi "aşk" denilen şeyin bedenden çok daha öte olduğunu söylüor Özpetek. Özpetek'in sinemasından şöyle böyle haberdar olup, filmlerini ve filmlerindeki karakterlerini eşcinsellik üzerinden yürüttüğünden haberdar olanlar onun bu "bed...

Enteresan filmler kuşağına hoş geldiniz. Donnie Darko vri bir filmle daha karşınızdayım efenim. Paralel evrenler arası yolculuklar yaparken bir yandan da seyircinini akfasını karıştırmayı amaçlayan bir film daha! Sevilmeyecek bir film mi? Hiç de değil. Herhalde ben bu tarz, "haydi biraz kafaları karışsın, kafaları karışınca mutlaka beğenilecek bir şey vardır diye düşünüp hayran oluyorlar filmlere" mantalitesiyle yapılmış filmleri çok izlediğimden midir, nedir bir ön yargılı yaklaşıyorum böyle filmlere. Yoksa bilimkurgu, fantastik, dram gibi ögeler içeren Mr. Nobody gerçek mânâda oldukça başarılı bir film. Belçikalı aktör Jaco Van Dormael'in müthiş kafasından çıkmış, toparlaması son derece zor, iyi toparlanabildiği için de aynı ölçüde başarılı bir film. Bu açıdan saygıyla önünde eğiliyorum Monsieur Dormael'in. Film Belçika, Fransa, Almanya, Kanada ortak yapımı. Kurgunun getirisi olan üst düzey görsel efektler zaten Belçika'daki film platolarının kaldır...