Konuya dalmadan önce belirteyim; ahlak diye bir şey yoktur. Olmayan bir şey doğal olarak iyi veya kötü -veyahutta çirkin- de olamaz. Birzdan yazacaklarım da tamamen var olmayan kavramlar üzerine kuruludur. Bazılarımız bunu zaman kaybı olarak nitelendirebilir. O bazılarımıza canı gönülden katılıyorum. Bence de olmayan kavramlar üzerine atıp tutmak tamamen zaman kaybı. Bu var olmayan kavramlar - zaman kaybı ilişkisine o kadar çok şey dahil edebilirim ki listesini yapmak birkaç ay sürebilir. Bu var olmayan zaman kayıplarının içinde en önemlilerinden bir iki örnek vereyim de daha fazla oyalanmadan ahlak konusuna geri döneyim; var ettiğimiz kavramların en başında sanırım "annelik" ve "zaman" gelmekte. Zamanın tamamen farazi bir kavram olduğu konusunu ilerleyen zamanlarda detaylı olarak tartışacağım. Zaman kavramı zamanında kafamı çok yordu, çok zamanımı çaldı ancak zaman kaybetmeden kendime gelmeyi bildim.  Geçtiğimiz hafta hayat amacıyla ilgili bir yazı kla

Uzun zamandır aklımda ahlak üzerine yazmak var. Üzerine düşündükçe yazacak şeyler de çoğalıyor ve yazının taslağını daha kafamda tam kuramadığımdan yazıya geçirmesi de zaman alacak gibi görünüyor. Birazdan bahsedeceğim konu da ahlak, doğru davranış, iyiye, güzele yönelim ile yakından ilgili; hayat amacı. Hayatın bir amacı olduğu veya olmadığı konusunda hemen herkes kesin bir fikir sahibi. Çoğunluk olduğunu, geri kalanlar ise olmadığını, kendi amacımızı kendimizin bulduğunu söylemekte. Çoook az bir azınlık ise amaç diye bir şeyin var olmadığını, olsa bile zaten bir insanın kendi iradesiyle kendine bir amaç koymasının mümkün olmadığını düşünüyor. Benim çıkıntılık yapıp kendimi bu ufak azınlıktan sayacağımı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Ben“Kendi irademizle asla bir şey seçemeyiz. Tüm kararlarımız atalrımızın genetik kodlarımızda bıraktıkları izlerin, hormonlarımızın, çevremizin detop edilmiş hali” düşüncesine tam olarak karşı olmamakla birlikte fikrin en genişletilmiş, harita ölçeğ