Baktım, uzuuun zamandır Türk filmi önerisi yapmıyorum. (Türkiye filmi yazmadım bilerek. Evet, Fransız filmi diyoruz da neden Türk filmi diyemiyoruz?!! diyen tayfadanım, kafasızım. Teşekkürler.) Aslında ben bayağıdır film önerisi yapmıyorum. Hazır anime önerilerime başlamışken bu güzel filmi es geçmeyeyim dedim. Yorumlarıma geçmeden önce de filmi izleyenler ile ilgili de bir yorum yapayım; film resmen izleyiciyi ikiye böldü. Bir tarafta "Biz ezelden beri Müslüm Babacıydık, ne oldu şimdi? Bir filmle enteller Babamızı sahiplenmeye çalışıyor," diyenler, diğer tarafta da Müslüm Gürses'e biraz tarzından, çokça da jiletçi olarak tabir edilen sevenleri nedeniyle yıllarca uzak durmuş, şimdi ise onu anlamaya çalışanlar var. Ben ikinci taraftayım. Müslüm Gürses'in şarkılarını duymamış, dinlememiş olmak imkansız. Ancak onu anlamak, işte o biraz zor. Ben 1992'li olmamın getirdiği cahillikle o jilet partili konserleri hayal meyal hatırlıyordum ve -açıkçası- korkuyordum.